Najstarsze ślady jakiegokolwiek życia na Ziemi, które udało się odkryć naukowcom, pochodzą sprzed 3,83 miliarda lat. Tak się składa, że był to akurat okres intensywnych deszczów meteorytów – wystarczająco silnych, by wszelkie wcześniejsze ziemskie życie pozbawić – cóż – życia. Jak to więc możliwe, że zaraz po najbardziej wyniszczającej „serii opadów” w dziejach naszej planety, na Ziemi wprost zaroiło się od DNA? Wyjaśnieniem mogłoby być właśnie to, że meteoryty – oprócz niezłego spustoszenia – przyniosły nam też pierwsze organizmy.

#2. Kosmici coraz bliżej

Od momentu odkrycia pierwszej w 1995 roku do dzisiaj naukowcy wypatrzyli już około 4 tysięcy egzoplanet – planet krążących wokół gwiazd innych niż „nasze” Słońce. W tym zestawie znalazło się pół setki takich, które rozmiarem przypominają Ziemię. A w 2014 NASA dołożyła jeszcze jedną, znajdującą się w strefie gwarantującej idealne warunki do zamieszkania. Astronom agencji, Kevin Hand, stwierdził nawet, że „[sądzi, iż] w ciągu najbliższych dwudziestu okaże się, że nie jesteśmy sami we Wszechświecie”.

#3. Życie może z powodzeniem latać asteroidami

Teorie teoriami, ale czy życie mogłoby przetrwać na asteroidzie – w obecności zabójczych dawek promieniowania? Gerda Horneck, mikrobiolog z niemieckiego centrum kosmicznego, postanowiła to sprawdzić. W latach 80. zapakowała na satelitę NASA wesołe grono bakterii, których nie spodziewano się ujrzeć z powrotem na Ziemi. Okazało się jednak inaczej – bakterie sobie poradziły. Promieniowanie UV zniszczyły zewnętrzną warstwę przetrwalników, z której powstała skorupa, pod którą bakterie – pozbawione pożywienia – przetrwały sześć lat. Udało się w ten sposób dowieść, że życie jest w stanie przetrwać na powierzchni satelity, a więc tym bardziej i np. wewnątrz meteoru, gdzie warunki wydają się bardziej sprzyjające.

#4. Zderzenie z Ziemią nie stanowi problemu

Przetrwanie podróży nie zawsze okazuje się najbardziej problematyczne. Czasem większe wyzwanie stanowi lądowanie. Ale i to, jak się okazuje, nie jest niemożliwe. Dina Passini z University of Kent postanowiła zafundować przetrwalnikom wybranych gatunków alg „ekstremalną jazdę”. W tym celu, w specjalnie przygotowanych warunkach, wystrzeliła algi w kierunku powierzchni wody z oszałamiającą prędkością niemal 7 kilometrów na sekundę. Nawet najbardziej zdeterminowanym mogłoby się od tego odechcieć żyć – ale nie algom. I choć wiele „egzemplarzy” zginęło, to jednak część przetrwalników pozostała przy życiu, zdolna do dalszej egzystencji.

#5. Równie dobrze możemy być Marsjanami

W starych dobrych czasach zarówno Ziemia jak i Mars były pełnymi wody planetami niemal stworzonymi do tego, by ugościć życie. Niektórzy sądzą, że wyścig wygrał Mars – i dopiero z czasem, stamtąd właśnie życie przywędrowało na Ziemię. W 1984 roku naukowcy znaleźli na Antarktydzie meteoryt, który uderzył w Ziemię ok. 4 miliardów lat temu. Na nim zaś – zdaniem części astrobiologów – skamieniałe ślady niegdysiejszego życia na Marsie. Czy prawdopodobieństwo nie wydaje się jednak zbyt niskie? Absolutnie nie – w pierwszych 500 milionach lat istnienia Układu Słonecznego Ziemię zbombardowało ponad 50 miliardów okruchów skalnych z Marsa, przez kolejne lata dołączyły kolejne miliardy. Okazji do zabrania pasażerów na pewno więc nie brakowało.

#6. Oumuamua na kolejny dowód

Naukowcy spierają się, czy jest to kometa czy planetoida, niemniej Oumuamua pozostaje niezwykle interesującym obiektem pochodzącym spoza Układu Słonecznego. Wyróżnia się zupełnie nietypowym dla obiektów w naszym układzie podłużnym kształtem, a także ciemnoczerwoną powierzchnią. Co więcej, przyspiesza nie dzięki siłom grawitacji, a wyrzucaniu gazów lub pyłów, sam zaś składa się w dużej części z lodu – co pokazuje, że właśnie lód jest w stanie przemierzyć ogromną odległość. A skoro istnieją organizmy, które potrafią przetrwać bardzo długi czas w zamrożeniu, można dopuścić ewentualność, że i przy pomocy takiego obiektu „co nieco” do nas przywędrowało.

#7. Życie na meteorycie

W 1969 roku na jednym z meteorytów, które raczyły rozbić się o powierzchnię Ziemi, znaleziono materiał genetyczny – zupełnie taki, jaki spotykamy na naszej planecie, czyli bazujący na węglu. Na tym jednak nie koniec, bo naukowcy podejrzewają z dużą mocą, że owe odnalezione cukry i aminokwasy w rzeczywistości… powstały w przestrzeni kosmicznej, uwięzione w meteorycie. To kolejne z odkryć, które zwiększa prawdopodobieństwo tego, że deszcze meteorytów sprzed 4 miliardów lat mogły naprawdę być zaczątkiem życia na naszej planecie. Naukowcy nie twierdzą, że meteoryty „załatwiły” całą sprawę, ale wszystko wskazuje na to, że bardzo silnie jej pomogły.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7